Dünya üzerindeki Müslüman zeminin en büyük handikabı; sağlam bir dünya görüşü ve O’nu taşıyabilecek yetişmiş insan gücüne sahip olma meselesidir. Muhalif olma onu dirençli kılmasına rağmen alternatif olmaktan uzaklaştırıyor. Gelecek öngörüsü oluşturamıyor ve bir dünya görüşü ortaya koyamıyor. Dünyayı anlamak ve ona cevap vermekten uzakta duruyor. Ya taklit ediyor ya protosto ediyor ya da silaha davranıyor. Bütün bunlar belki sadece kendi kusuru değil içinde bırakıldığı şartlar onu buna mecbur ediyor ancak bu durum neticeyi değiştirmiyor. Başka bir can yakıcı handikap bir iktidar diline sahip olmamasıdır. İktidar diline sahip olmamak onu üretmekten ve alternatif olmaktan uzaklaştırıyor. Ancak son yıllarda bu konuda iyi diyebileceğimiz gelişmeler yaşanıyor. İkram Soltan İsrail saldırısı konjoktürel bir eylemdir İsrail’in Mavi Marmara’ya gerçekleştirdiği saldırı planlanmış bir eylemdir. Bu eylemin arkasındaki maksat hem Gazze’ye yardım edilmesini önlemek, hem de uyguladığı soykırımdan taviz vermemektir. Fakat bu saldırının uluslararası boyutunu da göz ardı etmemek gereklidir. Çünkü İsrail bu vahşi kanlı eylemlerini gerçekleştirirken başta ABD olmak üzere batılı devletlerden örtülü destek görmektedir. Sorun aslında bir medeniyet krizinden farklı bir şey değildir. İspanyolların Endülüs’te, İngilizlerin Hindistan’da, Fransızların Cezayir’de yaptıklarının benzerini İsrail, BM Güvenlik Kurulu’nun aldığı kararla kurulduğundan beri sürdürmektedir. Fakat Mavi Marmara’ya yapılan saldırıyla İsrail, çatışma eksenini Filistin topraklarından bilinçli bir şekilde Akdeniz’e çekmek istemektedir. Türkiye’yi kendisine karşı düşman olarak seçmesi hem Türkiye halkının Filistin’e verdiği sürekli destekten kaynaklanmakta hem son yıllarda prestijinin azalmasıyla Türkiye üzerinden ABD’nin dikkatini bölgeye çekmeye çalışmaktadır. İsrail’in İHH üzerinden gerçekleştirdiği bu saldırıyı iç ve dış politika açısından da okumak gereklidir. Türkiye’nin siyasi yapısında önemli değişiklikler, İsrail kullanılarak yapılmak istenmektedir. Son zamanlarda özellikle basında gördüğümüz İHH’yı suçlu gösterme operasyonu bu politikanın bir yansımasıdır. Türkiye’deki iktidar güçlerini değiştirmede bu güçlerin her zaman bir etkisi olmuş, toplumsal mühendislik yapılarak Türkiye’deki mevcut iktidar yapısının yeni oluşturulacak dengeler içinde yeri olmadığı gösterilmek istenmiştir. Türkiye yeni kurulmak istenen düzende içine kıvrılmış, kendi sorunlarıyla baş etmeye çalışan bir ülke konumuna indirgenmek istenmektedir. Türkiye’nin Balkanlar, Ortadoğu, Kafkasya ve Afrika’da yakaladığı ivme Amerika’ya rağmen bir varlık gösterme politikasıdır.